Kelkajn minutojn antaŭ la 17a, jam kuniĝis la taga esperantistaro al kiuj aldoniĝis geamikoj, membroj de la urbestraro kaj kelkaj loĝantoj de la kvartalo.
En esperanto, Gérard Sénécal, la nuna prezidanto de la asocio Herouville Esperanto oratoris por klarigi al la ne esperanta publiko la ĉefajn argumentojn favore al la internacia lingvo, kaj la agadon de la klubo ekster kaj en la urbo mem. Ankaŭ li dankis la vic-urbestrinon, Sylviane Lepoittevin, kiu subtenis nian projekton. Tradukis tiujn parolojn la vic-prezidanto de la asocio, Yves Nicolas, kiu kreis la asocion antaŭ 30 jaroj.
Konstanta delegito de la Universala Esperanta Asocio ĉe UNESKO, Renée Triolle gratulis la vic-urbestrinon pro la tre taŭga elekto de la "Tagoj de kultura heredaĵo" por inaŭguri la Skvaron del' Esperanto. Ĉar esperanto daŭre militas por savi el malapero ĉiujn endanĝerigitajn lingvojn.
En esperanto, Gérard Sénécal, la nuna prezidanto de la asocio Herouville Esperanto oratoris por klarigi al la ne esperanta publiko la ĉefajn argumentojn favore al la internacia lingvo, kaj la agadon de la klubo ekster kaj en la urbo mem. Ankaŭ li dankis la vic-urbestrinon, Sylviane Lepoittevin, kiu subtenis nian projekton. Tradukis tiujn parolojn la vic-prezidanto de la asocio, Yves Nicolas, kiu kreis la asocion antaŭ 30 jaroj.
Konstanta delegito de la Universala Esperanta Asocio ĉe UNESKO, Renée Triolle gratulis la vic-urbestrinon pro la tre taŭga elekto de la "Tagoj de kultura heredaĵo" por inaŭguri la Skvaron del' Esperanto. Ĉar esperanto daŭre militas por savi el malapero ĉiujn endanĝerigitajn lingvojn.
Post la simplaj vortoj de la vic-urbestrino kiu esprimis sian feliĉon partopreni en tiu inaŭguro kaj substrekis la taŭgan elekton de tiu loko kun ĝiaj belaj arboj kaj floroj, amasiĝis sub la kovrita ŝildo la "eminentuloj".
Unu, du, tri ... ĝojan momenton travivis la ĉeestantoj !
Tiam alvenis la momento de la kantado, sub la gvidado de Vera kaj Mikaelo. Post la kantoj ĉiuj partoprenantoj estis invititaj por trinki honorvinon pagita de la urbestraro.
Por plezurigi la ne esperantistan publikon, niaj rusaj geamikoj proponis etan koncerton. Fine, por agrabla konkludo de tiu memorinda tago, ni planis kune vespermanĝi en la Kafejo de Artoj.
Ĉiuj plezure manĝis la ĉinajn pladojn, ĉiuj estis feliĉaj ... kaj kelkaj estis iom lacaj !
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire