DANK' AL esperanto

Grâce à l'espéranto...

Pendant notre voyage au Japon en juillet, nous avons rencontré mon mari 

Christian et moi, nos amies de YOKOHAMA.

Nous nous étions  rencontrées en 2008 quand 8 membres 

du Club Herouville Esperanto avaient visité le Japon grâce à Gérard et Gigi  . 

 Ensuite, nous les avions reçues plusieurs fois ;  Michelle, une amie du club

 et moi nous avions  rendez- vous avec elles pour une semaine à  Prague en 2012

Cette fois -ci , nous nous sommes rencontrées  

 devant la statue du fameux chien 

Hakiko, à Shibuya.

Après échange de cadeaux, ( nous avions apporté des camemberts 

et reçu des tee- shirts de la bien  connue Yayoi Kusama)

 C' était une bonne journée avec nos amies, Kayoko, Akemi et Shizuko!  

A Osaka , nos amis Tomio et Kazuko qui nous avaient hébergées Michelle 

et moi en 2008 à Kobe, et que nous avions reçus fin 2012, nous ont fait 

la surprise de venir nous voir à l ' hôtel où nous étions. Belle balade 

 dans les jardins du château et dîner ensemble dans un 

restaurant ...italien.

Michèle de CAEN

Mon mari ne parle pas l'espéranto mais le club reçoit assez souvent

 des espérantistes donc la communication est plus facile..






  

Dank' al esperanto

Dum nia vojaĝo en Japanio, en julio, ni renkontis, mia edzo Christian 

 kaj mi, niajn amikinojn el Yokohama.

 Ni interkonatiĝis en 2008 kiam 8 klubanoj el Hérouville Espéranto 

vizitis Japanion dank' al Gérard kaj Gigi. 

Ni poste akceptis ilin plurfoje.

En 2012, Michelle (amikino el la klubo) kaj mi, rendevuis kun ili

 dum unu semajno en Prago.

Tiu-foje, ni renkontiĝis en Tokio antaù la

statuo de la fama hundo Hakiko, en Ŝibuja.

Post interŝanĝo de donacoj

(ni alportis kamembertojn kaj ricevis T-ĉemizojn de la tre konata Yavoi

Kusama), ni pasigis tre bonan tagon kun niaj amikinoj Kajoko, Akemi kaj

Ŝizuko !

 
En Ozaka, niaj amikoj Tomio kaj Kazuko, kiuj akceptis

Michelle kaj min en Kobe en 2008 kaj kiujn ni akceptis 

en decembro 2012,surprize vizitis nin en la hotelo kie ni loĝis. 

Bela promenado  en la ĝardenoj de la kastelo. Vespere, ni manĝis en...

 itala restoracio.
Michèle el Caen.

Mia edzo ne parolas esperanton sed la klubo  akceptas suficxe ofte esperantistojn, 

do la kumunikado estas pli facila..